qaneedici — sif. Qane edən, kifayətləndirən, razı edən, təmin edən, inandırıcı. Qaneedici cavab … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
inandırıcı — sif. və zərf İnandıran, qaneedici, sübutlu, əsaslı, tutarlı. İnandırıcı dəlillər. İnandırıcı sübut. – C. Məmmədquluzadə Novruzəlilərin ürəkdağlayan, yazıq, ağır və köməksiz həyatlarını çox təbii və inandırıcı təsvir edir. M. İ.. Şeydanın həm elmi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kifayətləndirici — sif. Kifayət qədər yaxşı verilən tələblərə cavab verən; kafi. // Kifayətləndirək razı edən, təmin edən; qaneedici. Kifayətləndirici cavab … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qənaətbəxş — sif. <ər. qənaət və fars. . . . bəxş> Qənaətləndirici, kifayətləndirici, qaneedici. Qənaətbəxş iş. Qənaətbəxş cavab. – <Fəxrəddin:> Məktub olduqca qənaətbəxş bir məktubdur. M. S. O.. // Zərf mənasında. Yerli komitənin fəaliyyəti… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qənaətləndirici — sif. Qaneedici, kifayətləndirici, inandırıcı. Qənaətləndirici cavab. Qənaətləndirici nəticə. Qənaətləndirici iş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
soruşmaq — f. 1. Bir şeyi bilmək, bir şey haqqında məlumat almaq üçün birinə sualla müraciət etmək; sual etmək. Xəstənin halını soruşmaq. Dərslərini soruşmaq. Yaşını soruşmaq. – Kimin ixtiyarı var idi, soruşsun haradan <Xudayar bəyə> bəylik yetişib. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əməlli — sif. və zərf Yaxşı, layiqli, ləyaqətli. Əməlli hədiyyə. Əməlli işləmək. – <Mozalanbəy:> Ancaq «Molla Nəsrəddin» qəzetinin yazısını gözüm əməlli seçmir. Ə. H.. <Əcəb xalanın> nə gözü yaxşı görürdü, nə də qulağı əməlli eşidirdi. S. H..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti